Det går jammen ei stund mellom innlegga no om dagen!! Men det er dessverre bloggen som må vike når kvardagen vert for hektisk... Med skuleoppstart og all planlegging og møter osv....osv...Det ser ikkje ut til å ta slutt. Men eg veit jo at det roar seg litt uti september...phu heldigvis!
Eg får ikkje gjort dei store sprella med interiøret mitt heller. Men som bileta viser i dag, så har eg endeleg fått opp lampeskjermen som eg har gleda meg til! Dette er skjermen til ein brukt stålampe som eg kjøpte i fjor...(det ligg eit innlegg om den her inne ein stad...). Heile tida såg eg for meg den skjermen over spisebordet vårt i stova.
Og no er den komen på plass. Med litt kreativitet og oppfinnsamheit (må jo berre seie det som det er...). For lampeledningen med lyspæra i er frå ei gamal julestjerne (slike som heng i vindauga), eg fjerna (lett) stjerna og vips hadde eg ein ledning utan skjerm. Men å henge denne skjermen på ein ledning er ikkje lett, så eg hengde berre skjermen frå kroken i taket, med tynn ståltråd, slik at det ser ut som den heng i ein ledning (på litt avstand iallefall...hihi). Men lyset virkar og det er topp!
Om nokon hugsar så hadde eg eit turkis bord her før, det er flytta ut i hagehytta vår. På den måten får eg litt forandring. Bordet på bilete er nymåla i sommar...og er kjøpt på loppis då den lokale barnehagen skulle leggast ned.
Det har skjedd mykje i bloggverda ser eg når eg les bloggane på runden min. Mine tankar går til Mali-mo-familien som har opplevd noko av det verste ein familie kan. Eg tenner eit ljos for dei, og alle andre der ute som har mista nokon dei var glad i....
Så kom dagen hjå oss òg, at vetlatrulto måtte ut av soverommet til mammo og pappen. Det har teke si tid, ikkje fordi me manglar soverom, for me har fire stk...Men det eine har eg brukt til kontor i fleire år...Og tanken var jo heile tida at vetlemor skulle få dette til sitt rom.
Det har teke si tid....Men etter Osloturen i august med besøk hjå eit lite søskenbarn med eige rom....fekk mor fart på sakene. Eg tenkte ut ein plan som innebar at eg fortsatt har datakroken min på soverommet til vetlemor.
Men no er ikkje blåbær det verste du kan ete for mykje av! Trultemor åt tre små skåler og var strålande fornøgd...ho hadde jo plukka dei sjølv...
Me MÅ jo finna på noko sjølv om det regnar.... Og når ein er liten kan det vera stor stas med ein storebror...iallefall når han har så mange flotte leiker! Det er jo strengt tatt lenge sidan storebror på 18 år har leika med togbanen sin....
