Gje meg handa di, ven, når det kveldar
det blir mørkt og me treng ei hand.
La dei ljose og venlege tankar
fylgje oss inn i draumars land.
Lat varmen frå ein som er glad i deg
tenne stjerner i myrkaste natt.
Gje meg handa di, ven, når det kveldar,
det blir mørkt og me treng ei hand.
Varme tankar og hender som trøystar
er som sol over frosen jord.
Kjenne varmen frå ein som er nær deg
gjev langt meire enn store ord!
Lat varmen frå ein som er glad i deg
tenne stjerner i mørkaste natt!
Gje meg handa di, ven, når det kveldar,
det blir mørkt og me treng ei hand.
.
Tekst: Sondre Bratland (Irsk melodi fra 1600-tallet)
I djupaste medkjensle til alle...
4 kommentarer:
mmmm, så fint dikt.
Det er så tragisk:(
En av de vakreste sangene jeg vet om - treffer rett i hjertet i disse dager.... takk....
*liker*
Ein av fleire songar som treff oss i hjarterota i desse dagar!
Legg inn en kommentar